Runo parkowe

     Runo parkowe w Zatoniu jest niezwykle bogate. Mimo, że park jest dziełem człowieka, to dziko rosnące gatunki roślin, zwłaszcza wiosną, przepięknie  dopełniają parkową kompozycję. Wystarczy obniżyć wzrok, żeby dostrzec intensywne kolory pierwszych wiosennych kwiatów kontrastowo zestawione z brunatnym tłem zeszłorocznych liści, albo podziwiać całe łamy okrywające dywanem ziemię. Pamiętajmy jednak o tym, że bez względu na fakt, czy dostrzeżemy jeden kwiat, czy roślina (tak jak czosnek niedźwiedzi) rośnie w dużej ilości, czy roślinę chroni oficjalnie i prawo czy nie, to i tak na terenie zabytkowego parku w Zatoniu nie można jej zrywać. 

SZANUJ PARKOWE RUNO

PODZIWIAJ NIE ZRYWAJ!

 

Krajobraz kulturowy

     Na niepowtarzalne, indywidualne oblicze miejsca, w którym żyjemy – na jego krajobraz, złożyła się zarówno natura z otaczającą nas przyrodą, klimatem i ukształtowaniem terenu, jak też zachodzące w tym obszarze różne procesy gospodarcze, społeczne i kulturowe związane z aktywnością człowieka. Tą część krajobrazu związaną z działalnością człowieka nazywamy krajobrazem kulturowym.

      Przez bardzo długi okres ingerencja człowieka w krajobraz pierwotny  była znikoma. Po prostu człowiek był częścią otaczającego świata, w który się wtapiał. Wraz z rozwojem osadnictwa, kiedy ludzie zaczęli przenosić się do wzniesionych przez siebie budowli i czynili sobie ziemię podwładną, wszystko zaczęło się radykalnie zmieniać. W miarę upływu czasu powstawała  sieć osadnicza, tworząc coraz bardziej widoczny krajobraz kulturowy, w którym wyraźnie dominowały wieś i miasto. Pierwotne środowisko naturalne na skutek działalności człowieka zmieniło swój wygląd. Karczowano lasy, nieużytki zmieniano w pola i pastwiska, osuszano bagna, regulowano rzeki, powstały fabryki, kolej i drogi. Widzimy więc, że otaczający nas krajobraz nosi na sobie wyraźne ślady aktywności człowieka.  Stanowią one zapis tego, co człowiek temu miejscu ofiarował, a co zniszczyli. Coraz trudniej nam współcześnie odnaleźć pierwotny krajobraz. Nawet wycieczka w góry nie jest  wyprawą w przestrzeń naturalnego krajobrazu. Idziemy szlakami, przechodzimy przez mosty, kierujemy się drogowskazami, odpoczywamy w wiatach i dochodzimy w końcu do schronisk, które wieńczą szczyty, to też trwały ślad człowieka, który przysposobił sobie przyrodę. Krajobraz kulturowy dominuje dzisiaj w otaczającym nas świecie i w zależności od świadomości i ekspansywności człowieka, czyni go pięknym lub trudnym do akceptacji. Mamy nadzieję, że odwiedzając zatoński  park znajdziecie Państwo w nim harmonię, spokój i równowagę, pomiędzy tym co ofiarowała temu miejscu natura, a co przekształcił i naznaczył swoim piętnem człowiek.