Autor: Jarosław Skorulski

Fundacja Ogrody Kultury rusza z ofensywą kulturalną od początku 2021 roku i prezentuje pierwszą z cyklu tegorocznych ekspozycji.

Jego Ekscelencja Sztych na dobry początek.

Sztych to stara, szlachetna technika graficzna wymagająca tyleż talentu ile precyzji i cierpliwości, albowiem sztych nie toleruje pomyłki.  Grafiki w tej technice powstają w wyniku odbitki na papierze farby, która zalega w wyżłobionych rylcem otworach, w metalowej płycie. Określa się ją również jako technikę druku wklęsłego. Na wystawie w oranżerii można podziwiać staloryty i miedzioryty z XIX wieku, na których podglądamy dyskretnie ludzi podczas codziennych zajęć, uroczystych chwil, rozmów czy zabaw.  Zostały one wykonane w Anglii, Francji i Niemczech przez anonimowych autorów, a mimo to zachwycają nas swoim pięknem.  Wśród grafik, prócz sztychów, znajdziemy przepiękny drzeworyt sztorcowy, który z kolei jest wykonany techniką druku wypukłego. Sprawdź  sam, czy odróżnisz go od  pozostałych? Powiedz swój typ w kawiarni, a za prawidłową odpowiedź otrzymasz kawę gratis (oferta ważna od poniedziałku 25 stycznia dla pierwszych 5 osób).

  

    Prezentowane grafiki pochodzą z prywatnych zbiorów osób, które zakochane w tej technice, postanowiły swą miłością podzielić się przez krótki czas z odwiedzającymi Zatonie gośćmi.

Kuratorem wystawy jest Maria Idzikowska

                     

KOBIETA I KAWA  to jedno z najbardziej fascynujących  połączeń jakie można sobie wyobrazić. Kompozycja utkana z piękna i zapachu.

    Komu z nas towarzyszy świadomość, że każde ziarno, które zamienia wodę w cudowny napój, zostało zerwane kobiecymi dłońmi? Kto z nas pamięta, że kiedyś nie dopuszczano do parzenia kawy mężczyzn, a na dworach istniała specjalna funkcja kobiety parzącej kawę?

 

W Polszcze, w domu porządnym, z dawnego zwyczaju,
Jest do robienia kawy osobna niewiasta,
Nazywa się kawiarka; ta sprowadza z miasta
Lub z wicin bierze ziarna w najlepszym gatunku,
I zna tajne sposoby gotowania trunku,
Który ma czarność węgla, przejrzystość bursztynu,
Zapach moki i gęstość miodowego płynu.

                                                                   Mickiewicz „Pan Tadeusz”

   

 

      W malarstwie bez względu na zmieniające się epoki możemy odnaleźć powtarzające się motywy. Te utrwalone w kulturze elementy  sprawiają przyjemność zarówno twórcy podczas pracy, jak i odbiorcy podczas kontaktu z dziełem. Niewątpliwie jednym z nich, który był wielokrotnie eksploatowany jest
kobieta i kawa.

       Kto raz chociaż widział kobiety pijące café crème przy małych okrągłych stolikach paryskich kafejek, jak  bez pośpiechu korzystają z chwili ciszy, by przeczytać kilka stron w książce, kto dojrzał w porannym zgiełku spieszące się do biur eleganckie rzymianki wołające od progu „un caffè per favore!”, w barze w okolicach Piazza Navona, już na zawsze we wspomnieniach z podróży ma wpisany nierozdzielny kanon piękna, kod  łączący widok z zapachem.  Te ulotne chwile zatrzymania się w zachwycie, mają wiele odpowiedników w minionych czasach. Na wystawie w Oranżerii pokazujemy niewielki ułamek, zaledwie 6 cytatów z obrazów, które reprezentują różne epoki i style.  

      Zapraszamy do chwili refleksji nad reprodukcjami obrazów, nasyconych zapachem kawy. Życzymy kobietom żeby uwierzyły, a mężczyznom żeby dostrzegli…

( wkrótce relacja w zakładce  DZIAŁANIA/WIRTUALNE WYSTAWY )

Jean-Baptiste van Loo,
Kobieta w stroju tureckim, II poł. XVIII w.

 

   

Janusz Reszka,
Kawiarka, II poł. XX w.

 

   

Józef Mehoffer,
      Dziewczyna z kawą, kon. XIX w.

 

Paul Cezzane,
Kobieta z kawiarką, kon. XIX w.

 

   

Marcin Jabłoński,
Kobieta ze śniadaniem na tacy, poł. XIX w.

 

  

Ivana Kobilca,
Pijąca kawę, pocz. XX w.

 

Portret z kawy

na podstawie
Marilyn Monroe, Andy  Warhol
1962r.

 

Zdjęcia Krzysztof Lisowski

 

 

Robert Marek Jurga (ur. w 1964 roku w Krakowie) – badacz historii fortyfikacji, pisarz i ilustrator. Jego akwarele pokazujące historyczne budowle, konstrukcje oraz kolorowy świat przyrody, są ozdobą publikacji na całym świecie. Studiował najpierw na Wydziale Mechanicznym, a następnie na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej. Od 1988 roku współpracuje z europejskimi fundacjami, wykonując na ich zlecenia rekonstrukcje przestrzenne obiektów historycznych i architektonicznych. Rekonstruował m.in. Marinefestung Fort Kugelbake, fort Hoek van Holland, Kwatery Główne Hitlera (Führerhauptquartier) w Margival, Berchtesgaden, Kętrzynie. Pełni rolę konsultanta w pracach konserwatorskich wykonywanych w Polsce, w Niemczech, Francji i Holandii. Zlecono mu aranżacje wnętrz w muzeach w Saarbrücken, Mutzig-Molescheim oraz Besseringen. Jest autorem książek i kilkudziesięciu artykułów dotyczących historii fortyfikacji. Od 2007 roku mieszka w Zielonej Górze.  Robert Jurga wykonuje  rekonstrukcje historyczne dla magazynu “Focus”. Jego prace rysunkowe były publikowane w krajach europejskich, w USA, Kanadzie i Japonii. Specjalizuje się w rysunkach przestrzennych otwartych, z których część wystawiana jest na krajowych i zagranicznych wystawach autorskich. Zajmuje się również malarstwem wykonywanym w technice akwarelowej, prezentującym najczęściej zabytki architektury.

Ten ostatni krąg zainteresowań Roberta Jurgi zaowocował współpracą ze Stowarzyszeniem Nasze Zatonie w celu realizacji projektu, w ramach którego powstało kilkanaście akwareli ukazujących  pałac w Zatoniu i jego otoczenie. Prezentowane na wystawie prace powstały w 2018 roku.

Cykl obrazów pod tytułem „Zatońskie transformacje” dostarcza kompendium wiedzy na temat przekształceń jakie na przestrzeni lat dotykały to miejsce. Na akwarelach możemy obejrzeć różne fazy krajobrazu kulturowego którego centrum stanowiła zatońska rezydencja. Od barokowego dworu, poprzez przebudowę  na klasycystyczny pałac i późniejsze rozbudowy, aż do upadku i popadania
w ruinę po II wojnie światowej.

Autor z niezwykłą dbałością o detale, na panoramicznych akwarelach, opowiada historię tego miejsca i jego otoczenia zapraszając widza do podróży w czasie.

Wystawa w Oranżerii dostępna tylko dla oczekujących w kolejce do kawiarni
w dniach od 13 do 26 listopada.

ZAPRASZAMY

zdj. Krzysztof Lisowski

Już wkrótce wirtualny spacer po wystawie w zakładce “Działania”

Projekt realizowany przy wsparciu finansowym Miasta Zielona Góra

 

Od dnia  6 października w Pałacowej Oranżerii będzie można oglądać wystawę obrazów

 

       Olejne portrety, to projekt zrealizowany przez stowarzyszenie „Nasze Zatonie” w latach 2018-2019, który doprowadził do powstania galerii postaci związanych z historią zatońskiego kompleksu pałacowo-parkowego, w odbudowanej przez Miasto Zielona Góra oranżerii.

      Za czasów księżnej Doroty de Talleyrand-Périgord barokowy dwór przeszedł on gruntowną przebudowę. Księżna zamieszkała w nim w 1840 roku, po wyjeździe z Francji. Zatonie stało się pierwszą siedzibą księżnej na Dolnym Śląsku. Dorota z tego miejsca rozpoczęła, zakończoną sukcesem, batalię o przejęcie rodowego dziedzictwa, jakim było księstwo żagańskie. Po przeprowadzeniu się do Żagania, zatoński pałac pełnił rolę letniej rezydencji. Za czasów księżnej wokół pałacu powstał park krajobrazowy zaprojektowany przez Dyrektora Generalnego Ogrodów Pruskich Petera Lenne.  Po śmierci księżnej pałac odziedziczył jej młodszy syn Alexander książę de Dino. Zamieszkał tu wraz ze swoją piękną żoną Valentin hrabiną Sainte- Aldegonde. To właśnie oni, wyprawili w Zatoniu wielkie wesele swojemu synowi Archibaldowi. Nowi właściciele wprowadzili korekty w wystroju zewnętrznym pałacu i przebudowali oranżerię do kształtu, który możemy dzisiaj podziwiać. Kolejnym właścicielem zatońskiego pałacu był Rudolf Friedenthal, poseł do Raichstagu i były minister w rządzie Otto von Bismarcka, a po nim  jego młodsza córka, baronowa Renata von der Lancken-Wakenitz. Renata jako ostatnia właścicielka pałacu umarła bezpotomnie, w skrajnym ubóstwie, kilka miesięcy po zakończeniu II wojny światowej, na przełomie 1945 i 46 roku.

      Prezentowana wystawa, zorganizowana przez Fundację Ogrody Kultury, w symboliczny sposób, przywraca pamięć o postaciach, które w tym miejscu żyły przed laty.  Wystawa portretów była eksponowana w latach 2018-2020 w Pałacu Żagańskim.

      Osiem  eksponowanych obrazów olejnych, w formie kopii XIX wiecznych dzieł, oraz portrety wykonane na podstawie starych fotografii, namalowała zielonogórska konserwatorka sztuki i malarka  Danuta Streb-Drążkowska.

 

 Projekt współfinansowany ze środków Miasta