Na niepowtarzalne, indywidualne oblicze miejsca, w którym żyjemy – na jego krajobraz, złożyła się zarówno natura z otaczającą nas przyrodą, klimatem i ukształtowaniem terenu, jak też zachodzące w tym obszarze różne procesy gospodarcze, społeczne i kulturowe związane z aktywnością człowieka. Tą część krajobrazu związaną z działalnością człowieka nazywamy krajobrazem kulturowym.
Przez bardzo długi okres ingerencja człowieka w krajobraz pierwotny była znikoma. Po prostu człowiek był częścią otaczającego świata, w który się wtapiał. Wraz z rozwojem osadnictwa, kiedy ludzie zaczęli przenosić się do wzniesionych przez siebie budowli i czynili sobie ziemię podwładną, wszystko zaczęło się radykalnie zmieniać. W miarę upływu czasu powstawała sieć osadnicza, tworząc coraz bardziej widoczny krajobraz kulturowy, w którym wyraźnie dominowały wieś i miasto. Pierwotne środowisko naturalne na skutek działalności człowieka zmieniło swój wygląd. Karczowano lasy, nieużytki zmieniano w pola i pastwiska, osuszano bagna, regulowano rzeki, powstały fabryki, kolej i drogi. Widzimy więc, że otaczający nas krajobraz nosi na sobie wyraźne ślady aktywności człowieka. Stanowią one zapis tego, co człowiek temu miejscu ofiarował, a co zniszczyli. Coraz trudniej nam współcześnie odnaleźć pierwotny krajobraz. Nawet wycieczka w góry nie jest wyprawą w przestrzeń naturalnego krajobrazu. Idziemy szlakami, przechodzimy przez mosty, kierujemy się drogowskazami, odpoczywamy w wiatach i dochodzimy w końcu do schronisk, które wieńczą szczyty, to też trwały ślad człowieka, który przysposobił sobie przyrodę. Krajobraz kulturowy dominuje dzisiaj w otaczającym nas świecie i w zależności od świadomości i ekspansywności człowieka, czyni go pięknym lub trudnym do akceptacji. Mamy nadzieję, że odwiedzając zatoński park znajdziecie Państwo w nim harmonię, spokój i równowagę, pomiędzy tym co ofiarowała temu miejscu natura, a co przekształcił i naznaczył swoim piętnem człowiek.